Al in 1132 stond op de plaats van de hedendaagse Haghakerk de Haghatsjerke, de naamgever van Heeg. De kerk was oorspronkelijk gewijd aan Sint Wiro, daarna aan de heilige Christophorus. Tijdens de Reformatie werd de kerk protestants.
In 1745 is de kerk geheel gerestaureerd. De torenspits in is 1797 aangebracht. De kerk was een centrum van het zogenaamde Frysk Réveil. Dit was een stroming binnen de protestante kerk die streefde naar een persoonlijke geloofsbeleving in plaats van de strenge dogmatiek van het protestantisme.
Afstammelingen van het beroemde Friese geslacht Harinxma Thoe Heeg zijn begraven op het kerkhof voor de kerk. Dit geslacht woonde al in de veertiende eeuw in Heeg en is ook de stamhouder van de Harinxma’s in Sloten, Sneek en IJlst.
Aan de zuidoostzijde van de kerk bouwden zijn een stins (een stenen huis c.q. toren) die in 1800 is afgebroken. Het geslacht Harinxma Thoe Heeg liggen stierf uit in 1808.
De Haghakerk staat er echter nog steeds en is tegenwoordig een rijksmonument.