De bureaucraten en opportunisten van het Wereldnatuurfonds (WWF) adverteren met de slogan ´meer natuur, minder klimaatverandering´.
De natuur heeft zich echter juist voortdurend ontwikkeld door klimaatverandering (het heet ook wel evolutie, met de mens als voor de natuur ongelukkige nakomer), en wel al 4 miljard jaar, te beginnen met plankton en dergelijke mechanismen.
Natuur is klimaatverandering. Respect voor en verantwoord omgaan met de natuur is een andere zaak. Het WWF misleidt de burgers en zaait angst en paniek, evenals de VN, EU en hun media.
Het probleem voor de natuur is niet de verwarming of de ijstijden, dat gebeurt al 4 miljard jaar en deze planeet draait nog wel even door, al wordt het 100 of min 100 graden celsius.
De aanwezigheid van de mens is het probleem, dus niet voor de planeet, maar voor de natuur. Er zijn er ongeveer 20 keer zoveel als 200 jaar geleden, met bewoning, cement, beton, steen, ijzer, staal langs en zelfs in uiterwaarden, in bossen en oerwouden, op berghellingen en zelfs meters onder de zeespiegel en ge- en misbruik in alle uithoeken van de aarde.
Klimaatactivisten
De meeste klimaatactivisten kunnen geen reiger van een ooievaar, een pimpelmees van een koolmees onderscheiden. Dat interesseert ze ook niet. Het gaat deze (en de meeste activisten in het veilige Nederland, zijn ze ook zo dapper in een dictatuur?) voornamelijk om de moralistische zelfbevrediging en je een doel en plaats in een leeg of mislukt (beroeps)leven te geven.
De weerzinwekkende Nederlandse politiek en journalistiek
In de Nederlandse media en politiek is het slechts een voetnoot, want eerder regel dan uitzondering. VVD-lid Folkert Idzinga vertrekt zonder opgaaf van redenen maanden voordat zijn contract met zijn kiezers afloopt uit de Tweede Kamer.
Onno Aerden staat bij uitstek symbool voor de (Haagse) Grachtengordel met zijn uitlatingen over een nieuwe politieke partij. Fortuyn heeft het destijds niet overleefd.
Wie volgt in het land van de liquidaties, bot- en hufterigheid, geweld, intolerantie, maatschappelijke nonchalance (ze noemen het zelf tolerantie) en het ontbreken van een debatcultuur, respect en hoffelijkheid?
Tal van andere partijgenoten (en baantjesjagers en zakkenvullers) van de VVD en andere partijen zijn Idzinga de afgelopen jaren al voorgegaan. ‘Te druk’, ‘ niet te combineren’ met gezinsleven, ‘het Europese, VN of een ander publiek belang dienen’ zijn de meest gehoorde redenen.
Ze doen dit in de wetenschap van een riante wachtgeldregeling, dankzij hun Partij verworven lucratieve baantjes of zelfs een (absurde) terugkeergarantie voor ambtenaren.
Zeg maar Timmermans die gewoon vertrekt als euroambtenaar en nog jaren een riante vergoeding krijgt. De kwaliteit van dit ‘parlement’, dat ook om andere redenen deze naam al lang niet meer waardig is, spreekt dan ook boekdelen.
Het is vooral een handige stap op de carrièreladder. Dit geldt ook voor (te) veel ministers. Als je maar lang genoeg lid van een partij blijft, word je vanzelf wel eens minister of lid van het parlement, de Raad van State of een van die andere honderden adviescolleges, mits je uiteraard het oligarchische spelletje meespeelt.
De weerzinwekkende opportunistische vertoning bij het samenstellen van de kieslijsten voor de verkiezingen van de Tweede Kamer (2023) en in 2024 het Europees ‘Parlement’(dat noch Europees, noch representatief, noch een parlement is) wijzen daar ook op.
Ambtenaren, activisten en journalisten buitelen over elkaar heen om het fel begeerde plaatsje op de lijst te krijgen.
Kwaliteit, integriteit en verdiensten zijn geen doorslaggevende factoren meer in de politiek en (bagger) journalistiek en haar columnisten-activisten. Geslacht, huidskleur, religie (als het maar niet Joods of Christelijk is) en activisme zijn bij de mainstream partijen en media de belangrijkste criteria.
Het probleem van de Tweede en Eerste Kamer heeft bovendien niets te maken met het aantal leden, maar alles met het door en door vermolmde politieke systeem, mentaliteit, zelfgenoegzaamheid, de verwording tot een banenmachine en corruption à la néerlandaise in een (managementconsultant en ZZP) maatschappij zonder diepgang, visie, betrokkenheid of verantwoordelijkheidsgevoel.
Rechterlijke macht
Ook de Hoge Raad en het functioneren van diens Advocaten-Generaal en hun relaties met ex-collega’s in de grote (Amsterdamse) advocatenkantoren verdient kritische aandacht, in het bijzonder in het arrondissement Amsterdam en zijn (kanton) rechters/-ex-advocaten.
Te bewijzen valt er immers toch niets, en anders staan andere rechters wel klaar om bewezen feiten niet bewezen te verklaren. Die vrijheid heeft de rechter immers. En in Nederland is er geen corruptie in de rechterlijke macht, dus is het er ook niet. Chipshol is echter slechts het topje van de ijsberg.
Rutte
Het lange premierschap van Rutte is ook niet zijn verdienste, maar van een falend parlement en gebrek aan kwaliteit, integriteit en niveau in politiek, media, bureaucratie (inclusief de DNB) en hun woud aan (EU) gesubsidieerde (Haagse) instituties en instellingen, netwerken en bijbaantjes. De senaat en de Raad van State zijn tegenwoordig al net zo’n vergaarbak.
Het (wan) beleid van Rutte (en Merkel) zal nog lang merkbaar zijn, onder andere de duizenden miljarden illegale steun om de euro overeind te houden, de illegale feitelijke schuldenunie en eurobonds, Rutte’s cadeautje van 100 miljard aan Griekenland in 2012 (af te betalen in 70 jaar tegen 1% rente), zijn 40 miljard cadeau aan met name Italië (die 20 miljard aan leningen zullen net zo wegzinken in het Coronaherstelfondsmoeras, grotendeels naar de Maffia, als die andere geweldige EU-projecten), zijn ‘deals’ met Poetin (2014 en daarvoor Nordstream, ondanks de MH17, die hij handig heeft gebruikt als PR-instrument, evenals Timmermans destijds bij de VN), en andere dictators, de benoeming van ´Madame Catastrophe´ Lagarde (Franse bijnaam onder Sarkozy), het systematisch ontmantelen van de gezondheidszorg, openbaar vervoer, defensie, politie en andere overheidstaken, nog afgezien van de jarenlange incompetentie en wanbeleid van (te) veel van zijn ministers.
Ook de pensioenhervorming zal in een groot tranendal eindigen, met kortingen tot 25-40% als ergens de pleuris uitbreekt.
Deze opportunist, een pathetisch cliché-mannetje en ‘burgemeester van Juinen’, wil na 13 jaar negeren en bruuskeren van Navo-verplichtingen vanwege het beoogde Navo-baantje de stoere jongen uithangen.
Rutte is echter het symbool van ‘hoogopgeleid’ politiek en journalistiek Nederland: laf, gecorrumpeerd, zelfgenoegzaam, provinciaals, baantjesjagen, oppervlakkig en kortzichtig met omgekeerd veel pretenties.
Conclusie
Het is niet voor niets dat Nederland naast het grootste invoerland van drugs ook ’s werelds grootste exporteur van synthetische drugs is.
Een land in mentale, politieke, sociale en monetaire ontwrichting niet ondanks, maar dankzij de oligarchie van ‘hoogopgeleiden (wat dat in Nederland ook nog moge betekenen), met de (Haagse) Grachtengordel, de politiek en journalistiek (if any) als uithangbord.