Centrale doelstelling van de Brediusstichting is het stimuleren van belangstelling en begrip voor het cultuurhistorische Byzantijnse erfgoed bij een publiek dat bestaat uit meer dan alleen wetenschappers en specialisten.
Fundament van dat streven zijn de bijzondere diatheek en fotocollectie met enkele duizenden afbeeldingen van voornamelijk Russische ikonen, een bescheiden collectie eigen ikonen en het boekenbezit – meer dan tienduizend banden over onderwerpen uiteenlopend van de Griekse klassieken en kerkvaders tot occultisme en Byzantijnse musicologie.
De betekenis van dit Duizendjarig Rijk voor de westerse beschaving is enorm. Tijdens de vroege middeleeuwen, waarin het westen van Europa een tijd van culturele onthechting en economische stagnatie doormaakte, was Byzantium een vitaal en zowel cultureel als commercieel bloeiend rijk, dat fungeerde als buffer tussen West-Europa en het Oosten.
Die rijkdom kwam onder meer tot uiting in een overdadige keizercultus, die westerse bezoekers met ontzag vervulde. Door hun verhalen aan het thuisfront werd de Byzantijnse mythe gecreëerd.
Byzantium was de schatbewaarder van de klassieke Grieks-Romeinse beschaving, van een cultuur die in de vroege middeleeuwen voor het westen grotendeels verloren was gegaan.
Het was ook Byzantium dat na zijn val in 1453, toen kunstenaars, intellectuelen en handelaren massaal hun heenkomen naar met name Italië zochten, zijn kennis en rijkdom uitzaaide over het westen.
De Byzantijnse cultuuropvattingen vormen een essentiële schakel in de kunstontwikkeling van de klassieken tot aan de Italiaanse Renaissance.
De sociaal-culturele en politieke scheidslijn die tot op heden door Europa loopt, is mede een gevolg van de tegenstellingen die zich in de loop der eeuwen steeds scherper aftekenden tussen de Byzantijnse en de Latijns-christelijke wereld, ofwel tussen orthodoxie en rooms-katholicisme. (Verdere informatie: www.brediusstichting.nl)