Nederland zinkt steeds verder weg in de handen van de georganiseerde misdaad en corruption à la néerlandaise (politieke vriendjes benoemen in de vele lucratieve Europese en (inter) nationale (semi-) publiekrechtelijke organisaties, adviesorganen of geprivatiseerde instellingen).
Het openbaar vervoer is onbetrouwbaar en wordt erbarmelijk geleid (Spoorwegen, Schiphol), defensie, politie, en de belastingdienst zijn organisatorisch en wat betreft slagkracht een grote chaos of feitelijk ontmanteld en niet adequaat functionerend.
In de hoofdstad vinden drugstransporten plaats per bakfiets, net zo gewoon als het vervoer van kindjes of flitsbezorgers. Ongeveer twintig makelaars houden zich alleen al in de hoofdstad professioneel bezig met het faciliteren van onderkomen voor de misdaad (drugs, (wapen) opslag, anoniem verblijf, illegale prostitutie).
De rot zit echter in de kop, en dan vooral in de media en politiek. Nederland is geen functionerende democratie meer, maar een oligarchie van deze beroepsgroepen en hun veelal door de overheid gefinancierde actievoerders (milieu, Woke, anti-racisme, We Are Here, BLM, antisemitische organisaties) en ‘onafhankelijke’ instituten in Den Haag, Leiden en omstreken.
Mark Rutte
De Nederlandse premier Mark Rutte symboliseert deze verloedering van de politiek. Rutte is niet alleen een opportunistische, buitengewoon laffe politicus zonder visie of capaciteiten om een land te leiden. Hij is geen leider, maar een allemansvriendje.
Hij is bovendien uitermate doorzichtig. Zijn voornaamste talent is veel pluimen geven, politiek overleven en de grote staatsman uithangen in het buitenland. De oligarchische journalistieke structuren en het falende parlement in Nederland bieden de gelegenheid.
Hij verhult hiermee zijn eigen wanbeleid en falen. Rutte is zelfs na 2014 (annexatie van de Krim en het begin van de Russische agressie en oorlog en ondanks de moord op 196 Nederlandse burgers) zaken blijven doen met Rusland en was samen met Herr Schröder, Herr Gabriel, Merkel en Blok, de grote gangmaker achter Nordstream.
Rutte (en Scholz) doet vrijwel niets om het slachtoffer van de actuele agressie militair bij te staan, afgezien van zijn clichés over Europa, democratie en vrijheid.
De Europese Unie en haar Grote Sprong Voorwaarts
Wat heeft de EU echter gebracht na de Grote Sprong Voorwaarts van de nieuwe voorhoede in 1991 ? Oorlog in de Balkan (1991-1999), niets doen in Rwanda (1994), elkaar dwarszitten in Afrika, de absurde en politiek gemotiveerde euro met duizenden miljarden weer even in leven houden (en vele vriendjes lucratieve EU-baantjes bezorgen) of een bizarre (overbetaalde en geprivilegieerde) eurocratie met maar liefst 27 ´Commissarissen´ ( de naam alleen al) met idem dito ambities, (de peperdure, ineffectieve en onmogelijke aanbestedingsregels, de privacywetgeving, negeren van staatshulp in Frankrijk, het gedoemde en megalomane klimaatplan (dat ook zal eindigen in een moeras van corruptie, misbruik en wanbeleid), het mislukte ´Dublin´, de gebakken lucht van ´Bologna´ (gelijkschakelen hoger onderwijs), of het overtreden van de euroregels om slechts enkele voorbeelden noemen) ?
Deze EU weet Frontex niet te organiseren, een olieboycot van de agressor (nota bene al van kracht in de Baltische staten, Amerika en het VK) eindigt weer in weerzinwekkende koehandel, het Europees parlement bestaat met name in naam en heeft geen perspectief en is niet levensvatbaar (er bestaat geen Europees volk, taal, cultuur of politieke eenheid).
De EU heeft nooit ergens vrede gebracht. Niet in 1945 en ook niet op de Balkan of op Cyprus (zonder dit op te lossen is Turkije zelfs officieel kandidaat-lid van de EU).
Er was na 1945 geen enkele oorlogsdreiging meer tussen de voormalige erfvijanden. Niet alleen was Duitsland ´ausgebombt´, er waren geen revanchegevoelens, alleen schuldbewustzijn. Er er was een gemeenschappelijke vijand: het communisme.
Amerika en het Verenigd Koninkrijk
Met name Amerika en het Verenigd Koninkrijk hebben de oprichters van de EU bevrijd in 1945 en vooral tot en met 1989 de vrede bewaard in West-Europa door ongeveer 85% van de NAVO-uitgaven te financieren. Het communisme is vooral door het vasthoudende Amerika ten val gebracht en niet door de pacifisten en de vele anti-Amerikanen in de EU en Nederland in het bijzonder.
Amerika heeft een einde gemaakt aan de Balkanoorlogen (1991-1999) en met name Amerika, het VK en enkele Oost-Europese landen houden het nu aangevallen land overeind, niet Rutte, niet Scholz en niet de EU met hun gebakken lucht over de toekomst, waar het land nu wapens en een totale (gas- en olie) boycot van Rusland nodig heeft.
En ja, dan moet het westen ook wat af zien. Zet de pompen in Groningen weer aan en compenseer eens adequaat. Maar nee, er zouden eens scheurtjes in huizen kunnen komen, waar een Europees land naar de middeleeuwen wordt gebombardeerd.
De Europese Unie
De EU heeft ook niet geleid tot de grootste economische groei ooit (zelfs met grenzen en nationale munten), vanaf 1960. Onder het economische concept van de vrije markt en de militaire bescherming van met name Amerika hebben multinationals en het midden- en kleinbedrijf gefloreerd van Nieuw-Zeeland, Canada, Uruguay tot in West-Europa tot de energiecrisis in 1973.
Deze EU heeft nuttig gefaciliteerd en is op veel gebieden zinvol en noodzakelijk, maar is een op hol geslagen initiatief en zeker niet de oorzaak van de enorme economisch groei vanaf 1960.
Deze EU (ze heette tot 1991 EEG) telde tot de jaren zeventig maar zes leden en hield zich vooral met landbouw, steenkolen en staal bezig en het vrij verkeer. Dit heeft een bijdrage geleverd, maar is niet de oorzaak van de welvaart.
De tien nieuwe EU-landen in 2004 en Frankrijk, Italië, Griekenland of bijvoorbeeld Spanje, zijn ook niet geïnteresseerd in deze EU als zodanig, wel in de ´solidariteit´ en bodemloze subsidiepotten, waarvan een veel te groot deel verkeerd terecht komt.
Het laffe en opportunistische Nederland
De zelfoverschatting, overmoed en zelfgenoegzaamheid van de zelfbenoemde kosmopolieten en Grote Europeanen in Nederland blijkt uit tal van missers en blunders.
Een van de meest dramatische (voor anderen) was Srbrenica. De politici zijn nooit ter verantwoording geroepen, integendeel, riante baantjes was hun deel.
De euro en zijn transferunie en eurobonds zijn de prijs die de Nederlandse burgers betalen voor het wanbeleid van deze oligarchie.
Nederland (en Duitsland) is ook een profiteur, in het bijzonder onder Rutte. Rutte heeft systematisch de NAVO-verplichtingen gesaboteerd, zoals hij altijd Rusland heeft gefinancierd, zelfs na 2014. Alleen Noorwegen en het VK (geen EU-lid) en Zwitserland (geen EU- of Navo-lid) hebben de defensie (financieel) op orde.
De grote Europeanen van Frankrijk zijn in 1966 zelfs uit de NAVO gegaan en hebben twee keer toetreding van het VK tot de EU met een veto tegen gehouden.
De vlucht naar voren van de Europese Unie
De roep om steeds meer EU is vooral de zoveelste vlucht naar voren om het falen van deze EU en haar politici, onder andere Mark Rutte (en Scholz en voorheen Merkel), te verhullen. Ook de Franse retoriek of de Italiaanse ambities van Draghi maken duidelijk dat vooral hun nationale belangen voorop staan, met een Europees sausje.
De communistische leiders, onder andere Honecker, beweerden tot november 1989, dat het communisme niet had gefaald. Er was juist te weinig communisme, het was pas de fase van het socialisme. Daardoor faalde het systeem. Niet de Europese Unie of de euro falen, maar er is te weinig EU en euro.
Draghi en Macron bereiken in eigen land geen relevante hervormingen ( de gigantische bureaucratie (c. 20-25% beroepsbevolking), de (jeugd) werkloosheid, pensioen- en fiscale systemen, de torenhoge staatschulden, de (achterlijke) agrarische sector (door 40 % EU-budget in leven gehouden), de middeleeuwse onderwijsstructuren, het gebrek aan industriële innovatie et cetera et cetera.
De reactie: dan hervormen we de EU naar het monetaire, economische, politieke en centralistische Italiaans-Franse-Kroatische model.
De reactie van Macron bij zijn succes van het installeren van het zoveelste EU-reddingsfonds (Coronafonds) was veelbetekenend: laat Rutte blij zijn met zijn ´succes´ van de helft leningen (in de wetenschap dat deze nooit terugbetaald gaan en kunnen worden) en het zogenaamde blokkadesysteem.
In Italië weten ze er al raad mee: het zijn uitsluitend de lokale overheden (en hun patronagenetwerken) die de projecten (uiteraard onder noemer van digitalisering, innovatie en klimaat) en het geld ontvangen.
Balkanisering en corruptie in Nederland
De (aanstaande) uitbreiding van de eurozone met steeds meer Oost-Europese landen is niets anders dan een steeds verdergaande balkanisering van Nederland. Deze landen voldoen niet aan de critera zoals vastgelegd in Europese verdragen, maar het recht is al lang een vodje papier op EU-niveau en ondergeschikt gemaakt aan de blinde Europese eenheidsideologie. Immer vorwärts, kameraden.
De oligarchie vindt het geweldig. het betekent weer nieuwe projecten voor bijvoorbeeld het Asser-Instituut en het woud aan andere (Haagse) instituten, die met name door de Europese Unie en Den Haag worden gefinancierd. Veelal zitten de bestuurders van deze ‘onafhankelijke’ instituten ook in allerlei adviesorganen van de regering en overheid.
De corruption à la néerlandaise. het is het equivalent van de feitelijk aantoonbaar corrupte relaties in de rechterlijke macht van met name kantonrechters/ex-advocaten (in Amsterdam).
Te bewijzen valt er juridisch zelden niets. Als de feiten wel een keer boven water komen, zoals in de Chipsholaffaire, dan oordelen rechters gewoonweg dat de bewezen feiten van corruptie niet bewezen zijn. In Nederland bestaat geen corruptie in de rechterlijke macht, dus bestaat het ook niet in de zelfbenoemde jurdische wereldhoofdstad.
Het zelfgenoegzame Nederland, en dan met name de Amsterdamse Grachtengordel en Den Haag, begint al aardig het niveau van de Balkan te naderen.
Conclusie
Rutte heeft in Nederland, ten onrechte de status van een staatsman. Zelfs als secretaris van een postzegelclub zou hij door de mand vallen. Niet in Nederland echter. Duitsland was en is er (onder Merkel en Scholz) niet veel beter aan toe.
Het opportunisme van de zoveelste EU-transferunie en eurobonds, het Coronaherstelfonds, blijkt wel uit de omschakeling: opeens wordt het een klimaatfonds. Kennelijk was het toch niet zo nodig vanwege Corona. Corona heeft dan ook niets te maken met de hierboven genoemde zwakheden van deze landen. Griekenland heeft bijvoorbeeld al weer meer ambtenaren dan voor 2008.
Overmoed, zelfgenoegzaamheid, oppervlakkigheid en gebrek aan zelfreflectie zijn de kenmerken van de hierboven genoemde oligarchie, nog afgezien van de arrogantie, botheid, hufterigheid en gebrek c.q. afwezigheid van hoffelijkheid, niet alleen in politiek en media, maar te land, te water, op tribunes en skipistes en zelfs in de lucht.
Een typische Nederlandse publicist van en voor de oligarchie schreef enige tijd geleden na Brexit over het Verenigd Koninkrijk: leave, leave, leave.
Inderdaad, Shell en Unilever hebben Nederland verlaten, ABN AMRO is aan typisch Nederlandse overmoed ten onder gegaan (wat uiteraard niets afdeed aan de riante bonus voor de direct verantwoordelijke topman), KLM is cadeau gegeven als melkkoe aan het Franse (staats) bedrijf Air France, DSM zoekt zijn heil in (het verfoeide, maar o zo democratische, creatieve en innovatieve, Europese en kosmopolitische) Zwitserland, KPN is zieltogend sinds haar avonturisme in 1991, van Phillips is niet veel meer over en de eens keiharde gulden is de nieuwe pinautomaat met de naam euro.
Een land in ontbinding in politiek en journalistiek opzicht en vooral wat betreft mentaliteit.
God bless America, God save the Queen. Wat gaat Nederland deze landen, de redders van de democratie vanaf 1914 tot heden, weer hard nodig hebben.