Hoe heeft Martin Sommer het zo lang kunnen uithouden bij de Volkskrant, de katholieke arbeiderskrant van 1945? Wat is er gebeurd met de eens conservatief-liberale NRC-Handelsblad? Hoe is het hyperige en euro-populisme van de eens nuchtere en sobere FD te verklaren? Wat deze media gemeen hebben is activistische, ideologische en eenzijdige berichtgeving, die met journalistiek niets meer te maken heeft.
Deze media, in goed gezelschap van onder andere Trouw, Parool en de (publieke) omroepen, zijn in 2002 (liquidatie Pim Fortuyn), in 2005 (Referendum over de Europese Grondwet die geen Grondwet mocht heten) en bij de (permanente) eurocrisis van 2010 tot heden al door de mand gevallen. Het kan kennelijk altijd nog erger.
Deze (Haagse) glossy’s voor, door en over de (Haagse) Grachtengordel relativeren, negeren, bagatelliseren en verdraaien niet alleen systematisch feiten, maar verhogen de stemming zelfs door eenzijdige berichtgeving en visualisatie.
Hun Partijleider heeft ook een handje van stemmingmakerij en populisme door tragische persoonlijke gebeurtenissen voor eigen electoraal gewin te misbruiken. In navolging van de Verenigde Naties, WHO en andere NGO’s en hun overbetaalde en geprivilegieerde bureaucraten wordt het leed van anderen gebruikt on de eigen (lucratieve) baantjes, rol en positie te legitimeren. De bizarre en beschamende retoriek van de hoogste baas van de VN over het klimaat is typerend.
De president van de Verenigde Naties (VN) zou zich, bijvoorbeeld, moeten schamen voor de epidemische corruptie, wanbeleid, misbruik van subsidies en dominante rol van meedogenloze dictators en massamoordenaars binnen zijn organisatie.
Het tegendeel gebeurt. Een van de grootste financiers van terroristische organisaties en landen, die hun eigen burgers massaal (laten) doden, kiest partij tegen dappere bestrijders van deze misdadigers.
Het enige land met in ieder geval de basisvoorwaarden voor een functionerende democratie, rechtsstaat, florerende, innovatieve en krachtige economie (ook voor de ruime een miljoen Arabische inwoners, hoeveel Joden (kunnen) wonen in Arabische landen?) wordt systematisch binnen deze club aan de schandpaal genageld door de vele boevenlanden van deze VN en haar organisaties.
De Nederlandse glossy’s doen er graag aan mee in hun presentatie van het conflict, bij voorkeur door (gewonde of overleden) kinderen op de voorpagina af te beelden, interviews met NGO-Bobo’s en activisten en door incidenten, fouten en mislukte acties van de vijand (altijd Amerika, Israël en Joden) als beleid te presenteren.
Over het lot van de honderden miljoenen slachtoffers in dictaturen en door terroristische organisaties (vrouwen, homoseksuelen, Christenen, minderheden en politiek andersdenkenden) wordt systematisch gezwegen, van China tot Afghanistan, van Nigeria tot Syrië, van Rusland tot Noord-Korea.
De slachtoffers worden tot daders en deze glossy’s dragen actief bij aan de pogrom-achtige sfeer tegen tienduizenden Nederlandse burgers. Het doet denken aan de pogrom-achtige sfeer die deze glossy’s destijds tegen Pim Fortuyn gestalte hebben gegeven.
Bij gebrek aan analytische, sobere en feitelijke berichtgeving hebben deze media morele zelfbevrediging, baggercolumnisten en activisme als leidraad. Deze rot zit te diep in de Nederlandse ‘hoogopgeleide elite’ om nog te (kunnen) veranderen. Ook nieuwe partijen zullen hun neus stoten aan dit bastion van eigenbelang, corruptie, provincialisme, zelfgenoegzaamheid, hoog- en overmoed.
De (hoofd) redacties van deze media hebben kennelijk niet alleen commerciële belangen met hun monopolistische uitgevers, maar houden er ook veelal lucratieve (bij) baantjes op na, van TV-presentaties, politieke optredens voor Partijgenoten, voorzitters van seminars tot tal van andere commerciële activiteiten.
Het niveau van deze glossy’s en hun politieke partijen is er dan ook naar. Een narcostaat in democratische, sociale, monetaire, sociale en morele ontbinding.
Premier Rutte is hiervan het uithangbord. Hij is al jaren bezig met een sollicitatie bij een internationale organisatie. Deze ‘Burgemeester van Juinen’ en charlatan misbruikt zijn status als lang zittende premier. Deze duur typeert echter vooral het falen van de democratie, media, parlement en politiek en zegt niets over zijn (belabberde) staat van (internationale) dienst.
Rutte heeft, bijvoorbeeld, 13 jaar de NAVO-normen genegeerd en gebruuskeerd en de Nederlandse defensie ontmanteld, nog afgezien van zijn bizarre Nord-Stream project, zelfs na 2014 (Krim en MH17)!
Zijn VVD-vriendje heeft er een mooi baantje bij de Europese Rekenkamer aan overgehouden, zoals Jetten vooral het begeerde VN-baantje voor ogen heeft, in navolging van zijn Partijgenoten.
Nederland wordt niet geregeerd, en zeker niet adequaat, maar voortgedreven door ondemocratische, gewelddadige, intolerante, oppervlakkige en hyperige activisten. Kortom, het niveau van deze glossy’s en hun baggercolumnisten.